Kopaczki o ostrzu prostym / Digging implements with a straight edge (mapa 135, karta LX)

[na podstawie badań PAE z lat 1953-1954 i innych źródeł]

mapa ukazuje występowanie kopaczek o ostrzu prostym ; zawarto na niej następujące informacje: A. Kopaczki służące do uprawy ziemi przed sadzeniem, sianiem, do okopywania ziemniaków i do wykopków (o rozmiarach blachy: wys. 10-16 cm, dł. 13-29 cm). Tę ich funkcję ograniczyły w latach 1820-1860 wprowadzone dwuskrzydlne radła drewniane bądź żelazne. 
Kopaczki prostokątne (występowanie reliktowe). 1 - technika starsza*, - technika młodsza**. Kopaczki trapezoidalne szerokie. 2 - technika starsza, - technika młodsza. Kopaczki trapezoidalne wysokie. 3 - otwór w blasze kopaczki, - technika starsza, - technika młodsza. B. Kopaczki służące zasadniczo do spulchniania ziemi i plewienia (do uprawy roślin w czasie ich wzrostu; rozmiary blachy: wys. 4,5-9 cm, dł. 12-29 cm). Kopaczki prostokątne. 4 - technika starsza, - technika młodsza. Kopaczki trapezoidalne. 5 - technika młodsza. Kopaczki o ostrzu owalnym. 6 - technika młodsza. Kopaczki półokrągłe. 7 - do pielenia. C. Inne oznaczenia. 8 - nie stwierdzono występowania kopaczek o ostrzu prostym, 9 - brak materiałów, 10 - znak górny niepełny oznacza, że zjawisko występuje we wsi obocznie, 11 - znak dolny niepełny oznacza, że zjawisko pojawiło się po II wojnie światowej, 12 - obszary reliktowego występowania kopaczek czworokątnych o wysokiej blasze, 13 - obszary występowania kopaczek o blasze wąskiej, 14 - przybliżony zasięg północno-wschodni kopaczek trapezoidalnych o ostrzu prostym 

Uwagi:
* Przez technikę starszą rozumie się sporządzanie ucha z jednego kawałka żelaza w postaci pierścienia. 
** Ucho przymocowane jest do blachy nitami. Jest to tulejka albo z tego samego kawałka żelaza, albo przymocowana nitami